Burası İran
Genç kadın “Bugün 19 Haziran Cuma 2009” diyor,
“Bu gece Allahu ekber sesleri her zamankinden daha yüksek.”
Duruyor ve bir şiir okumaya başlıyor.
O anda, sesiyle yazdığı bir şiir bu besbelli.
Memleketine kahrolarak bakan bir insanın kalbinin sesi bu, sen tanırsın.
“Burası neresi?
Bütün kapıların kapalı olduğu bu yer, neresi?
Neresi insanların Tanrı’ya yakardığı bu şehir?
Allahu ekber seslerinin yükseldiği bu yer, neresi?
Her gece bekliyorum.
Sesler yükselecek mi daha da, bağıranlar çoğalacak mı?
Titriyorum duydukça seslerini.
Merak ediyorum:Tanrı titriyor mu?
Burası neresi?
Masum insanların kapana kısıldığı bu yer, neresi?
Kimsenin yardıma gelmediği...
Seslerimizi dünyaya sessizliğimizle duyurduğumuz
Bu yer, neresi?
Genç insan kanının aktığı ve insanların gidip namaz kıldığı...
O kanın içinde namaz kıldığı insanların,
Bu yer, neresi?
İsyancılara ‘serseri’ denen bu yer...
İster misiniz söyleyeyim?
Burası, İran.
Senin ve benim memleketim.
Burası İran!”
okuyun derim ece temelkuranı
http://www.milliyet.com.tr/Yazar.aspx?
2 yorum:
Dilaram okudum yazıyı. Geçen gece bir kanalda açık oturum vardı. Kadının biri , modren giyimli biri. İran bildiğiniz gibi değil, insanlar çok rahat, orada türban serbest olduğu için kızlar özgürce istediği eğitimi alıyorlar. Oradaki gençlerin rahatlığı hiç bir yerde yok , sokaklarda sarmaş dolaş geziyorlar, bazen ben bakmaya bile utandım falan diyorlardı. Kocam - tezgaha bak Llae dedi, özellikle bu kadına söylettiriyorlar bunu, çocuklar bile güler bunlara dedi. Yani uzun lafın kısası , başımıza gelmeden anlamayacağız üzerimize gelmekte olan şeyi, anla şeyle ne demek istediğimi. Çok öptüm senii
Korkarım orada işler çok daha fazla karışacak :(
Yorum Gönder