Pazartesi, Nisan 06, 2009

70'li yıllar

Bir günde iki yazı ,aştım ben olayı
buyrun....

Asalet sıradandı, herkeste vardı
Zor okunan kitapları bile kolayca okurdu gençler.<
Kızların etekleri kısaydı, erkeklerin saçı uzun, ne fark eder
Kadının ruhuna bakılırdı, erkeğin kafasının içine.
Ölüme kafa tutardı gençler, kimseyi lafa tutmazdı.
Destansı öyküsü vardı her birinin
Gözaltına alındılar ama el üstünde gittiler mahşere
Herkes bir düşüncenin peşine takıldı
Oy karşılığı buzdolabının, bir torba kömürün peşine takılmadılar ya!
İşçilerin adam yerine kondukları yıllar
Öğretmenlerin hayata katıldıkları mevsimler.
İnsanlar aşk yumağı
Bedenler yere serilse de, ruhlar ayakta
Varsın gaz ve yağ kuyrukları olsun
Şimdiki gibi ********lik kuyrukları yoktu ya...
Mahalleler masumiyet beldesi
Camilerde siyasetin zerresi mevcut değil
Şarkıcılar parmakla gösterilirdi, her mahallede bir tiyatro
Futbolcular bile adam gibiydi
Radyonun başında dönerdi dünya
Bir televizyonumuz vardı, varsın sansürü olsun
Şimdiki televizyonlar gibi, zehir kutusu değildi ya.
Bir kargaşa vardı yalan değil, bir kapışma
Labirentin bir ucu "Bağımsız Türkiye'ydi,
öbür ucu Milliyetçi Türkiye
Karartma gecelerinde bile hepsinin rüyası aydınlıktı
1970'li yılların gençliği, tuzağa düşmeyi bildiler ama sadece
kendilerini yaktılar.
Bütün kötülüklerin anası 1980'dir.
Ve ardından gelen yıllar!
Haysiyetle yapılan sözleşme, yüreklerde bozulduktan sonradır ki
Toplum da büyük bir hızla bozuldu.
O yüzden, insanlar o yıllardan kalan bir şarkıyı bile duysa
kendilerini kaybediyorlar.
Çünkü hepsi biliyor,
Kaybettiklerinin, bir daha asla kazanamayacak kadar değerli olduğunu...

"Haksızlık karşısında sessiz kalan hakkının yanında şerefini de kaybeder"...
demiş Hz.Ali