Bedri Rahmi'nin Atölyesinin Girişinde Asılı Yemin
Bugüne kadar resim sanatı alanında
Yapılagelmiş olanları inceleyeceğime
Kendini bütün dünyaya kabul ettirmişler
Arasında beni en çok saranlarını ayırarak
Onlara kendi aramalarımı, denemelerimi
Katacağıma
Alışılagelmiş, basmakalıp, hazırlop
Klişeleşmiş çiğnene çiğnene tadı tuzu
Kalmamış hiçbir şeyi tekrarlamayacağıma
Elimden çıkan her çizgiye
Her lekeye
Her renge
Her beneğe
Kendi aklımı
Kendi tecrübemi
Kendi tasamı
Kendi ömrümü, yüreğimi basacağıma
Aldığım nefes, içtiğim su, bastığım toprak
Gözüm, kulağım, burnum,
Elim, belim, dilim, derim üstüne
Yemin ederim
Yemini bozduğum gün
Burdan giderim.
Lale derken
mor,
atalet Bedri Rahmi şiiri yayınladı
mor...
baktım ben de ,ne varmış diye
mor,
buldum yine bir Bedri Rahmi şiiri
mor gelin...
Tabloları var Mor Han,
Mor takkeli Hacı
usta sevmiş mor rengi...
Pazarda bal var gelinim türküsüne uyarlamış ozan.
“Ben şimdi uyur giderim
Gelinim
Mor gelinim
Karanlığım yumuşacık
Tramvay tellerinde üç kıvılcım
Nar fidanlarında üç tomurcuk
Kıvırcık saçlı bir kız
Kıvırcık saçlı bir çocuk
Ben imdi uyur giderim
Gelinim
Mor gelinim
Sana doğru
Usulcacık” (“Mor Gelin”, Bigüzel, s. 218)
Leyla Halid demiş Lale,
unutulur mu ?o kadın
ne kadar cesurdu o yıllarda dünyaya meydan okuyan haliyle...
şimdi görüyor musunuz onun o yıllarda kullandığı kefiyeyi,
filistin liderlerinin boynunda,
sakallı takkeli adamlar var şimdi...
Arafat'la bitti Filistin davası bencileyin ,
en son Arafat'ta görmüştüm siyah beyaz kefiyeyi...
sonra dünyanın her yerinde rengarenk kefiyeler...
pazarlama ürünü oldu o da
diğer ,değerli ,
bir anlamı olan
fikrini ifade eden
semboller gibi.
resim www.artam.com/dan
