Salı, Ekim 21, 2008

değişim ve gelişim

Arkadaşlar hergün bir yazı yazarken
oturup sadece izlemek olmuyor tabii
paylaşmak gerekli...
Tarihin sayısız anekdotu
sayısız kez ispatlamıştır
beklendiği sürece umudun gelmeyeceğini.

Umutlarını ve beklentilerini
bulma arayışındakileri değil,
onlara yürüme çabasını
gösterenleri yazar tarih .
Ve onlar, çabaları nedeniyle
hayatlarının ve değişim süreçlerinin
nesnesi değil öznesi oldukları için
kitaplarda yer tutarlar.
demiş ERGÜN ŞİMŞEK
www.radikal.com.tr/

gerçekten oturup bekleyenleri değil
yürüyenleri tanıyor insanoğlu/kızı


************************************

Ergenekon: Cui bono?
Açlıktan nefesi kokan Çiçero,
tarihe altın harflerle yazdıracağı
hitabet zekâsını ilk kez Forum’da gösterebileceği
bu davaya can havlinin verdiği bir kararlılıkla sarılır.
Dava başladığı an, hukuk terminilojisine
iki bin yıl sonra bile
kullanılacak formülü icat eder: “Cui bono?”
“İşlenen suç kime yaradı?”
anlamına gelen sorgulama üzerine kurduğu savunmasında,
maktul Roscius Sextus’un ölümünün, oğluna hiçbir çıkar sağlamadığını, buna karşın Tiran Silla’nın “iç oğlanı” Yunan asıllı (dolayısıyla Roma’da sevilmeyen) Krizogonus’a, maktulün yeğeni Kapiton ve Magnus isimli çavuşa yaradığını kanıtlar.
http://www9.vatanim.com.tr/
yazmış mine kırıkkanat

4 yorum:

kumhavuzu dedi ki...

mineyi okumuştum zatende..bide bu arada Destinasını da okudum:)
radikale tıkladığımda..Ramizeye takıldım..
insanların alışık olmadığı, hüzün ve sıfırmoral yüklü yüzüme gülümsemeler yaydırdı Ramize..Sebep olduğun için teşekkür ederim:)
sevgiler sana

Şirin dedi ki...

Can sıkıntısıyla bir kahve içerim umuduyla geldim kapına:)) Tam da umutsuzluktan kaçarken bana umut verdin... Ergenekon'lu umut dünyası:)) Nasıl çıkacağız bu işlerin içinden bakalım. Bir deli taş attı kuyuya 9 değil 999999999999999 akıllı gelse işimiz biraz zor ama sen formülü baştan vermişisin ya Dilaracğım...

laleninbahcesi dedi ki...

umuda yürümek gerekli gerçekten de. Ne haklı bir soru, kime yarar suç. Dilaram bekledik ve beklediğimiz edeğdi, çok güzel bir yazıyla geldin, umutla gülümsemeyle. Öptüm ben seni çok çok

Adsız dedi ki...

yıllar sonraya kalacak değerler bulmak..
işte ben bunu özledim
senin bulup ekleyip
bizi aydınlattığın yazılarını
=)
sevgiyle..
atalet..